Nazwa święta pochodzi od imienia św. Walentego, biskupa i męczennika chrześcijańskiego. Legenda głosi, że duchowny mógł udzielać ślubów i robił to potajemnie, pomagając w ten sposób młodym, zakochanym parom.
Kiedy cesarz Klaudiusz II zabronił młodym legionistom wchodzić w związki małżeńskie, by w ten sposób skłonić ich do wstępowania do wojska, kapłan Walenty złamał ten zakaz. Gdy cesarz dowiedział się o tym, kazał zamknąć Walentego w więzieniu i skazał go na śmierć. W więzieniu duchowny zakochał się w córce strażnika, która go odwiedzała.
Przeprowadzenie egzekucji zaplanowano na 14 lutego 269 roku. Datę śmierci św. Walentego przyjęto za oficjalną datę dnia zakochanych. Legenda głosi, że Walenty zostawił córce cesarza pożegnalny list w formie serca, podpisując się: „Od Twojego Walentego”.
Imię Walenty oznacza więc osobę silną, mocną i zdrową. Właśnie z tego względu rodzice chętnie nadają to imię swoim dzieciom. Imię Walenty, w innych językach, ma swoje odpowiedniki:
|
j. łaciński – Valentinus j. angielski – Valentine j. ukraiński – Valentyn j. włoski – Valentino |
j. węgierski – Bálint j. francuski – Valentin j. rosyjski – Walentyn |